बाप
शाळेत जाताना बोट पकडलं होत,
त्याचा स्पर्श आजही जाणवतोय.
शेतात राबून बापान सोसलेला,
दुःखाचा डोंगर कधीतरी आठवतोय.
कॉलेजची फी, डोनेशनचा मारा,
बापांनाच भरला,मुद्दल सारा.
पोराची हौस, शास्त्राची धुंदी,
आशेन कधी चढली गुंगी.
आजही आठवतात, डोळ्यातले अश्रू,
म्हणूनच मी शिकायला लागलो.
हि कधीतरी एकदा जाण येते,
हृदयातली घालमेल कायम राहते.
बापाच्या कष्टाची आठवण होऊन,
ध्येयाकडची वाटचाल कायम राहते.
हर्षल खैरनार (डी.सी.पी.2nd यिअर)
शाळेत जाताना बोट पकडलं होत,
त्याचा स्पर्श आजही जाणवतोय.
शेतात राबून बापान सोसलेला,
दुःखाचा डोंगर कधीतरी आठवतोय.
कॉलेजची फी, डोनेशनचा मारा,
बापांनाच भरला,मुद्दल सारा.
पोराची हौस, शास्त्राची धुंदी,
आशेन कधी चढली गुंगी.
आजही आठवतात, डोळ्यातले अश्रू,
म्हणूनच मी शिकायला लागलो.
हि कधीतरी एकदा जाण येते,
हृदयातली घालमेल कायम राहते.
बापाच्या कष्टाची आठवण होऊन,
ध्येयाकडची वाटचाल कायम राहते.
हर्षल खैरनार (डी.सी.पी.2nd यिअर)