छावा
सह्याद्रीच्या दऱ्याखोर्यात वाढलेला
होता तो छावा!
स्वराज्याच्या पूर्तीसाठी
बलिदान तरी किती द्यावा!
मोगलांनी थंडी भरून यायची
हिंमत नव्हती कोणात
या छाव्याला नडायची!
सापडला जरी जाळ्यात तरीही झुकली नाही नजर
छाती होतीच ताठ आणि तेवढाच होता जिगर!
दरबारात छाव्याला पाहताच झाला खुश औरंग!
पण होती एवढी रग कि झाला तोही दंग!
झुकला नाही कधी, वाकला नाही काना
तेवढीच होती धमक आणि तेवढाच होता बाणेदारपणा!
औरंग आणि शंभूचे झाले संभाषण हे फक्त
सांग सरदारांची नवे करतो तुला मुक्त!
मराठ्यांचा नाद नको, होईल तुझा अस्त
रक्तावरती जाणार नाही,सोडूनि देऊ तख्त!
किती केले हाल तरी झुकला नाही मान
दुसऱ्या कोणी दिला असेल का असा बलिदान ?
स्वप्न औरंगाचे चूर करत शेवटपर्यंत छावा
झुंजत राहिला आणि शेवटी औरंगजेब येथेच
कबर बनून राहिला!
संचित वाळके(डी.सी.पी. 2nd यिअर )
सह्याद्रीच्या दऱ्याखोर्यात वाढलेला
होता तो छावा!
स्वराज्याच्या पूर्तीसाठी
बलिदान तरी किती द्यावा!
मोगलांनी थंडी भरून यायची
हिंमत नव्हती कोणात
या छाव्याला नडायची!
सापडला जरी जाळ्यात तरीही झुकली नाही नजर
छाती होतीच ताठ आणि तेवढाच होता जिगर!
दरबारात छाव्याला पाहताच झाला खुश औरंग!
पण होती एवढी रग कि झाला तोही दंग!
झुकला नाही कधी, वाकला नाही काना
तेवढीच होती धमक आणि तेवढाच होता बाणेदारपणा!
औरंग आणि शंभूचे झाले संभाषण हे फक्त
सांग सरदारांची नवे करतो तुला मुक्त!
मराठ्यांचा नाद नको, होईल तुझा अस्त
रक्तावरती जाणार नाही,सोडूनि देऊ तख्त!
किती केले हाल तरी झुकला नाही मान
दुसऱ्या कोणी दिला असेल का असा बलिदान ?
स्वप्न औरंगाचे चूर करत शेवटपर्यंत छावा
झुंजत राहिला आणि शेवटी औरंगजेब येथेच
कबर बनून राहिला!
संचित वाळके(डी.सी.पी. 2nd यिअर )